Początek wakacji! Ale to nie jednodniowy rajd wakacyjny. To fantastyczny czterodniowy rajd po polskich Tatrach Zachodnich. W dniach 1-4 lipca 2021 roku wędrowaliśmy na bajecznych szlakach w Dolinie Chochołowskiej.

XVII Rajd Tatrzański CEE - Dolina Chochołowska 2021

Organizatorem rajdu był Oddział PTTK Centrum Edukacji Ekologicznej w Strzelcach Opolskich. Celem rajdu było poznanie walorów przyrodniczych, turystycznych, krajoznawczych, naukowych i edukacyjnych najcenniejszych terenów Doliny Chochołowskiej w obszarze Tatrzańskiego Parku Narodowego, udział w kolejnym rajdzie Konfrontacji Turystycznych CEE zaliczanym do odznaki Korona CEE, 
realizacja programu Edukacja Ekologiczna PLUS 2021,
- popularyzacja turystyki górskiej, popularyzacja odznaki GOT i Korony CEE oraz zagospodarowanie czasu wolnego dorosłych, dzieci i młodzieży w czasie wakacji.

W programie rajdu rajdu przejście trasami:

WERSJA 1 - Dolina Chochołowska - Polna Huciska - Dolina Dudowa (1002 m n.p.m.) - Niżnia Kominiarska Polana (1093 m n.p.m.) - Zahradziska (971 m n.p.m.) - Kiry (727 m n.p.m.),
WERSJA 2 - Dolina Chochołowska - Polna Huciska - Starobociańska Dolina (1052 m n.p.m.) - Iwaniacka Przełęcz (1459 m n.p.m.) - Schronisko PTTK na Hali Ornak (1108 m n.p.m.) - Polana Pisana (1018 m n.p.m.) - Kiry (927 m n.p.m.),

WERSJA 3 - Dolina Chochołowska - Polna Huciska - Dolina Dudowa (1002 m n.p.m.) - Starorobociańska Dolina (1052 m n.p.m.) - Polana Trzydniówka (1081 m n.p.m.) - Polana Chochołowska (1105 m n.p.m.) - Schronisko PTTK na Polanie Chochołowskiej (1148 m n.p.m.) - Grześ (1653 m n.p.m.) - Długi Upłaz (1632 m n.p.m.) - Rakoń (1879 m n.p.m.) - Pod Wołowcem (1862 m n.p.m.) - Wyżnia Dolina Chochołowska (1387 m n.p.m.) - Schronisko PTTK na Polanie Chochołowskiej (1148 m n.p.m.) - Polana Trzydniówka (1081 m n.p.m.) - Polana Huciska (983 m n.p.m.),
WERSJA 4 - Dolina Chochołowska - Polna Huciska - Dolina Dudowa (1002 m n.p.m.) - Starobociańska Dolina (1052 m n.p.m.) - Polana Trzydniówka (1081 m n.p.m.) - Polana Chochołowska (1105 m n.p.m.) - Schronisko PTTK na Polanie Chochołowskiej (1148 m n.p.m.) - Grześ (1653 m n.p.m.) - powrót do Schroniska  - Polana Huciska (983 m n.p.m.),

Pierwszego dnia, w trybie aklimatyzacyjnym, wędrowano z Doliny Chochołowskiej, przez Przełęcz Iwaniacką do Doliny Kościeliskiej.

Iwaniacka Przełęcz to siodło oddzielające grzbiet Ornaku od Kominiarskiego Wierchu. Miejsce to cieszy się sporą popularnością, gdyż przechodzi przez nie najkrótsze połączenie pomiędzy Doliną Kościeliską (a konkretnie Halą Ornak) i Doliną Chochołowską (żółte znaki). Dzieje się tak również dlatego, że rozpoczyna tu swój bieg zielony szlak na Ornak i – dalej – na Gaborową Przełęcz Wyżnią, z której pójść można na Bystrą lub Starorobociański Wierch. Dawniej istniał jeszcze bardzo popularny szlak na szczyt Kominiarskiego Wierchu, jednakże został on zamknięty w 1987 roku, ze względu na konieczność ochrony gniazd orła przedniego.

Drugiego dnia wyruszono dwoma grupami – pierwsza w celu penetrowania Doliny Strążyskiej, druga – do Doliny Gąsienicowej.
Dolina Strążyska powstała w wyniku uskoku tektonicznego. Od południa ogranicza ją masyw Giewontu, od zachodu Grzybowiec i Łysanki, a od wschodu grzbiet Grześkówki, Sarnia Skała i Suchy Wierch. Z powodu bliskości Zakopanego jest jedną z najliczniej odwiedzanych przez turystów dolin (6-8% całej frekwencji w Tatrach). Dnem doliny płynie wartki Potok Strążyski, którego źródło znajduje się w Małej Dolince – odgałęzieniu Doliny Strążyskiej, tuż pod Giewontem.

Dolina Gąsienicowa będąca górnym piętrem Doliny Suchej Wody Gąsienicowej, leży na granicy Tatr Zachodnich i Wysokich. Od wschodu ogranicza ją boczna grań odchodząca od Skrajnego Granatu (2225 m n.p.m.) w kierunku Żółtej Turni (2087 m n.p.m.), od południa – odcinek grani od Skrajnego Granatu do Świnicy (2301 m n.p.m.) i od Świnicy do Kasprowego Wierchu (1987 m n.p.m.), a od zachodu grań Kasprowego Wierchu odchodząca od niego w kierunku północno-wschodnim, w stronę Kopy Magury (1704 m n.p.m.). Dolina dzieli się na dwie części – Dolinę Zieloną Gąsienicową (położoną po zachodniej stronie Kościelca) i Dolinę Czarną Gąsienicową (położoną po wschodniej stronie Kościelca). Od Doliny Zielonej Gąsienicowej odchodzi Sucha Dolina Stawiańska, natomiast odgałęzieniem Doliny Czarnej Gąsienicowej jest Kozia Dolinka. Nazwa doliny pochodzi od nazwiska Gąsieniców – dawnych właścicieli. W Dolinie Gąsienicowej znajduje się ponad 20 stawów.

Trzeciego dnia zdobywano Grzesia, Rakoń i Wołowca.

Grześ to szczyt w Tatrach Zachodnich o wysokości 1653 m n.p.m., położony w północnej grani Wołowca. Przez jego grzbiet przebiega granica polsko-słowacka. Stoki Grzesia opadają do trzech dolin: Chochołowskiej (po stronie polskiej) oraz Łatanej i Bobrowieckiej Doliny Orawskiej (po stronie słowackiej). Wierzchołek Grzesia jest obły i porośnięty trawą oraz kosodrzewiną. Występują na nim także sit skucina i bliźniczka psia trawka (które jesienią żółknąc i czerwieniejąc nadają mu piękny kolor). Niegdyś jego stoki były wypasane. Szczyt zbudowany jest z piaskowców kwarcytowych. Z kolei Rakoń to szczyt o wysokości 1879 m n.p.m. w Tatrach Zachodnich. Przez jego wierzchołek przechodzi granica polsko-słowacka. Zbocza Rakonia opadają do trzech dolin – od strony słowackiej do Doliny Łatanej i Doliny Rohackiej, natomiast od strony polskiej do Doliny Chochołowskiej. Od sąsiadującego z nim od północy Grzesia (1653 m n.p.m.) oddzielony jest Łuczniańską Przełęczą (1602 m n.p.m.), a od znajdującego się na południu Wołowca (2064 m n.p.m.) – Przełęczą Zawracie (1863 m n.p.m.). Zbocza Rakonia były niegdyś wypasane i wchodziły w skład Hali Chochołowskiej. Tylko najwytrwalsi uderzyli na Wołowiec (2064 m n.p.m.), który jest szczytem leżącym w Tatrach Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej. Jego wierzchołek jest miejscem zbiegu (zwornikiem) trzech grani – od strony wschodniej głównej grani z Łopatą i Jarząbczym Wierchem, od strony północnej grani z Rakoniem, Grzesiem i Bobrowcem, a od strony południowo-zachodniej, leżącej po słowackiej stronie, grani  z Rohaczami. Jego stoki opadają do trzech dolin: Chochołowskiej, Rohackiej i Jamnickiej. Nazwa szczytu pochodzi najprawdopodobniej od bydła pasącego się niegdyś na jego zboczach.

Wieczorem trzeciego dnia kolacja w wersji góralskiej odbyła się w Szałasie Pani Kasi. Po kolacji rozlosowano nagrody z rajdowego kufra, rozlosowano rajdowe gratisy na kolejne rajdy jednodniowe i wręczono Korony CEE – I Stopnia wręczono Bernardowi Janosze i Arnoldowi Nierle, natomiast II Stopnia – Sabinie Knopik, Marzannie Wyrwich i Adrianowi Wyrwichowi.

Czwartego dnia, w kilku grupach, udano się na Termy Bania, Nosal, Gubałówkę lub Kasprowy Wierch. Dowolne lokalizacje, aby pożegnać na kilka miesięcy z Tatrami i nacieszyć oczy pięknymi widokami.

Serdecznie dziękujemy za udział w rajdzie, fantastyczne humory i energetyczne zaangażowanie na przymierzanych szlakach. Dziękujemy za zdyscyplinowanie czasowe i miejscowe.