21 -22 maja 2022 roku na szlakach Beskidu Żywieckiego oraz w słowackich Tatrach Zachodnich odbyła się XXII Wyprawa do Wnętrza Ziemi CEE.

XXII Wyprawa do Wnętrza Ziemi CEE - Jaskinia Brestowska, 21 - 22 maja 2022

Organizatorem rajdu był Oddział PTTK Centrum Edukacji Ekologicznej w Strzelcach Opolskich oraz Program Edukacja Ekologiczna PLUS 2022. Celem rajdu było poznanie walorów przyrodniczych, turystycznych, krajoznawczych, edukacyjnych, naukowych oraz kulturowych Beskidu Żywieckiego oraz słowackich Tatr Zachodnich, realizacja programu Edukacja Ekologiczna PLUS 2022, popularyzacja górskiej turystyki kwalifikowanej, popularyzacja odznaki Korona CEE oraz GOT oraz zagospodarowanie czasu wolnego dzieci, młodzieży i dorosłych.

W programie rajdu znalazło się: przejście - Przełęcz Glinne (808 m n.p.m.) - Las Suchowarski (1143 m n.p.m.) - Góra Pięciu Kopców (1533 m n.p.m.) - Pilsko (1557 m n.p.m.) - Hala Słowikowa (1483 m n.p.m.) -  Hala Miziowa Granica (1395 m n.p.m.) - Schronisko PTTK Na Hali Miziowej (1271 m n.p.m.) - Czarny Groń (1131 m n.p.m.) - Czarny Groń Kamienna (698 m n.p.m.) a raczej w drugą stronę, turystyczny wieczorek w Karczmie Szczybork. Drugiego dnia: przejazd do miejscowości Zuberec (Słowacja), 
zwiedzanie Jaskini Brestowskiej, zwiedzanie Múzeum oravskej dediny.

(SK) W dniach 21 i 22 maja 2022 roku turyści Oddziału PTTK Centrum Edukacji Ekologicznej w Strzelcach Opolskich wędrowali szlakami Beskidu Żywieckiego oraz słowackich Tatr Zachodnich, gdzie odbywała się XXII Wyprawa do Wnętrza Ziemi CEE.

Pierwszego dnia, po dotarciu do Korbielowa wyruszono, spod ośrodka „Jontek” zdobywać Pilsko – szczyt w Beskidzie Żywieckim. Często nazwą Pilsko obejmuje się nie tylko jego główną kulminację (1557 m), w całości leżącą po stronie słowackiej, ale również cały masyw. Według słowackiej regionalizacji są to Beskidy. Jest drugim po Babiej Górze co do wysokości szczytem w Beskidzie Żywieckim. Przez grzbiet Pilska przebiega granica polsko-słowacka oraz Wielki Europejski Dział Wodny oddzielający zlewnię Morza Bałtyckiego od Morza Czarnego. Właściwy szczyt masywu (Pilsko 1557 m) nie znajduje się jednak w tym grzbiecie, lecz w jego bocznej odnodze, która poprzez przełęcz Mechy, szczyt Mechy i dalsze wierzchołki opada w południowym kierunku do Kotliny Orawskiej na Słowacji. W grzbiecie wododziałowym i zarazem na granicy polsko – słowackiej znajduje się natomiast niższy wierzchołek – Góra Pięciu Kopców (1543 m), położony około 400 m na północ od głównego wierzchołka. Szczyt Pilska przewyższa o 200–300 metrów okoliczne wierzchołki, wznosząc się około 1000 metrów ponad otaczającymi dolinami.

Drugiego dnia rajdu schodzono pod ziemię, do Jaskini Brestowskiej, na Słowacji, w Tatrach Zachodnich. Z długością korytarzy 1890 m, z których część jest wypełniona wodą, jest najdłuższą jaskinią słowackich Tatr Zachodnich. Leży w zachodniej części Tatr Zachodnich, u wylotu Doliny Zuberskiej do Kotliny Zuberskiej. Jej otwór znajduje się w zawalonym leju krasowym na wysokości 867 m n.p.m., na południowo - zachodnim krańcu polany Brestová. Stanowi element aktywnego, współcześnie czynnego systemu krasowego, który równolegle do osi doliny prowadzi część wód Zimnej Wody Orawskiej oraz niektórych jej lewobrzeżnych dopływów (potoki z dolinek Volariská i Múčnica). Wody te wypływają na zewnątrz w wywierzysku, znanym jako Wypływ Stefkovskiego Potoku, położonym na wysokości 851 m n.p.m., ok. 200 m na zachód od wylotu Jaskini Brestowskiej. Jaskinia jest utworzona w wapieniach i dolomitach jednostki choczańskiej i w zlepieńcach węglanowych okresu eocenu. W jaskini w wielu miejscach jest widoczny kontakt między tymi dwoma kompleksami. Największe sale jaskini powstały na tym kontakcie, natomiast na przebieg korytarzy istotny wpływ ma sieć lokalnych spękań górotworu. Jaskinia jest systemem korytarzy, z których część jest całkowicie zalana przez wodę. Złożona jest z dwóch połączonych z sobą pięter. W górnej części jaskini znajduje się pięć syfonów, położonych jeden za drugim; pierwszy z nich ma długość 120 m. Dolne piętro jest obecnie aktywne, a korytarze je tworzące są przedzielone syfonami, których głębokość dochodzi do 17 m.

Kilkadziesiąt metrów od jaskini znajduje się skansen – Muzeum Wsi Orawskiej, w którym oglądano obiekty przemieszczone z całego regionu Orawy. Cały areał podzielono na kilka części: Rynek Dolnoorawski, Ulica Zamagurska, Góralskie lazy, Cmentarz i kościół, Młynisko. Przez dolinę płynie górski Zimny Potok, z którego zrekonstruowano napęd wodny, który będzie napędzać urządzenia techniczne, takie jak młyn, tartak i urządzenie do ubijania sukna.
Wcześniej w tym miejscu nie było żadnego domu. Wszystkie domy odkupiono od ich pierwotnych właścicieli, rozebrano, przewieziono tutaj i znów złożono. Niektóre domy wybudowano jako kopie oryginalnych budowli. Piękne miejsce!

Dziękujemy uczestnikom. Zapraszamy ponownie.